بررسی ایمنی حاصل از واکسیناسیون هپاتیت B در کارکنان بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال‌های 1390-1389

  خلاصه   زمینه و هدف: کارکنان بهداشتی درمانی در معرض خطر کسب عفونت هپاتیت ویروسی B هستند. سطح آنتی­بادی ناشی از واکسیناسیون با گذشت زمان افت می­کند. هدف این مطالعه، تعیین ایمنی حاصل از واکسیناسیون علیه هپاتیت B در کارکنان بیمارستان­های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال های 1390-1389 بود.   مواد و روش­ها : در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 425 نفر از پزشکان، پرستاران، بهیاران و تکنیسین­های واکسینه شده علیه ویروس هپاتیت B که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. سطح HBs آنتی­بادی با روش ELISA تعیین گشت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون ­ های آماری میانگین و انحراف معیار و کای اسکور، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS.15 انجام شد .   یافته­ها: 253 نفر (5/59 ٪ ) از افراد مورد مطالعه مرد و 172 نفر ( 5/40 ٪ ) زن بودند. تیتر آنتی­بادی در 60 نفر (1/14 ٪ ) کمتر از mIU/ml 10، در 152 نفر (8/35 ٪ ) mIU/m l 100-10 و در 213 نفر (1/50 ٪ ) بیشتر از mIU/ml 100 بود. بیشترین ریسک عفونت در جنس مرد، سنین 40 تا 49 سال، پرستاران و بهیاران، افراد با سابقه کاری بیشتر از 5 سال و افرادی که حداقل 10 سال از آخرین نوبت واکسیناسیون آنها می­گذشت، وجود داشت.   نتیجه گیری: با توجه به ریسک بالای خطر هپاتیت B در کارکنان بهداشتی درمانی و از آنجا که 1/14% از افراد مورد مطالعه، سطح آنتی­بادی محافظت کننده نداشتند، پیشنهاد می شود پس از واکسیناسیون هپاتیت B ، سطح آنتی­بادی­های محافظتی سنجیده شده و در صورت نیاز واکسیناسیون مجدد انجام شود.